"Hier zijn ongelofelijke dingen gebeurd"

Gesprek in Japan. Links Haruna Maruta (13). Haar jongere broer Tomohiro luistert mee.

— Waarom schrijf je een boek over Japan?

"Omdat hier ongelofelijke dingen zijn gebeurd, waar Nederland veel mee te maken had."

— Wat voor dingen?

"Hoe de VOC alles op alles zette om de Portugezen eruit te werken, gedoe met die buitgemaakte Portugese brieven, een geheim verdrag met de Chinese piraat Ikuan om gekaapte schepen te verdelen, die opstand in Shimabara waar een VOC-schip gaat bombarderen, dat plotselinge Japanse bevel om die mooie VOC-handelspost in Hirado te slopen, ga maar door."

— Dat is allemaal echt gebeurd?

"Nou en of. We zijn het allemaal vergeten, en misschien worden we er ook niet graag aan herinnerd, maar de bewijzen zijn er. Ze liggen in stoffige archieven in Nederland, in Indonesië en in Japan. Ik heb ze gevonden en gelezen."

Japanse meisjes

— En Sakura?

"Ik vond het verbijsterend dat die Nederlandse VOC-kooplieden in Hirado met jonge Japanse meisjes trouwden. Ik heb hun brieven gelezen. Koopman Wonderaer was geen uitzondering hoor."

— Maar heeft Sakura echt bestaan, of heb je haar verzonnen?

"Mondo Ukibashi had een dochter. Verder weet ik niets van haar, zelfs niet hoe ze heette. Ik heb haar Sakura genoemd, omdat ik dat een mooie naam vind. Het betekent kersenbloesem."

— En Reyer?

"Ik vond Reyer op een lijstje van VOC-dienaren in Hirado. Daarna kan ik zijn naam nergens meer vinden. Wat er met hem is gebeurd, is niet opgetekend. Dat heb ik dus zelf ingevuld."

— En die andere mensen die in je boek voorkomen, hebben die ook echt bestaan?

"Ja, bijna iedereen. Meneer Caron, koopman Wonderaer, schipper Clock, kanonnier Claes - al die Nederlanders hebben echt bestaan. Ook het VOC-schip de Petten is echt. Net als Mondo Ukubashi en de meeste andere Japanners in het verhaal. Mevrouw Matsu Tagawa bestond, en was echt getrouwd met piratenkoning Ikuan. Ze woonde samen met haar zoon in Kawachi, maar ik kan niet bewijzen dat Shichizaemon bevriend was met Reyer. De samoerai Nobumasa Matsura, die ik in het boek de bijnaam 'koppenhakker' geef, bestond ook. De mensen waren bang voor hem."

Veranderd

— Wat vind je eigenlijk zelf van Japan, en van Hirado?

"Ik was hier al eens eerder, in 1993, om een artikel te schrijven voor de krant. Ik vond de Japanners toen nogal kille mensen, gesloten, zonder warmte. Maar nu, hier in Hirado, is mijn beeld van Japan compleet veranderd. Dat komt ook omdat ik hier ben opgevangen door open, vriendelijke en gastvrije mensen."

— Waarom schrijf je eigenlijk over vroeger?

"Omdat vroeger mij fascineert. Hoe Nederland de wereld ontdekt, en andersom. Die eerste botsingen van culturen, drie, vier eeuwen geleden. Onze bibliotheken staan vol met boeken die vreemde landen beschrijven zoals ze gezien werden door de Nederlanders. Ik vind het interessant om dat om te draaien. Ik wil dat de lezer die ontmoetingen óók bekijkt door de ogen van die andere volken. Daarom is Sakura een van de hoofdpersonen."