Een mooi Strand des Doods
 Een oude Japanse vrouw verzamelt zeewier op het strand van Neshiko. Achter haar, in het water, de steen waar Sakura aan werd vastgeketend - die steen ligt er nog altijd...
  Het strand van Neshiko behoort tot de 88 mooiste stranden van Japan. Mensen komen er graag. Dat was vroeger wel anders. Toen kende de bevolking het als het strand des doods.
Op het strand vertelt een bord dat de rotssteen waar de christenen en misdadigers aan werden vastgeketend toen 50 meter in zee lag 
Als de vloed opkwam steeg het water en verdronken de ongelukkigen, zoals je in De boogschutter van Hirado kunt lezen. Ook Sakura werd aan die steen  vastgebonden.
Helder water
Het water in de Baai van Neshiko is erg helder. Bijna overal kun je het mooie witte zand op de bodem zien. Daarom komen er elke zomer veel badgasten. Die zwemmen er graag. Soms klimmen ze op de rotssteen om even uit te rusten...
 Het is ook een fijn strand om op te voetballen, of om over de baai uit te kijken, en ondertussen je boterham op te eten
Opzij van het strand ligt een klein shinto heiligdom, en een eindje verderop vind je het "Christelijk Museum", dat is gewijd aan de vervolging van de christenen op Hirado.
In vergelijking met de rest van Japan vind je op het eiland Hirado maar weinig shinto- en boeddhistische heiligdommen .
Hier, in het zuiden van Japan, streed in de 16de en 17de eeuw het christendom voor het eerst met die twee oeroude Japanse godsdiensten . Aanvankelijk waren de Portugese priesters (meest jezuiten) aan de winnende hand .
Te populair
Het christendom werd zo populair dat de shogun (de heerser over Japan) vreesde dat zijn macht werd aangetast. Daarom verbood hij het. Iedereen die christelijk was moest zijn geloof afzweren. Degenen die dat niet deden werden werden levend gekookt in hete bronnen , of ondersteboven opgehangen of gekruisigd - of verdronken op dit mooie strand.
Nu lijkt dat ongelofelijk wreed, maar toentertijd gebeurden dat soort executies overal - ook in ons eigen Nederland. Als De boogschutter van Hirado zich afspeelt, is bij ons de Tachtigjarige Oorlog nog volop aan de gang. De (katholieke) Spaanse inquisitie martelde en vermoordde ketters en protestanten. Ook in Nederland werden mensen die niet meer katholiek wilden zijn in zee of in een rivier verdronken .
Verborgen christenen
Natuurlijk lukte het de Japanse shogun niet om alle christenen te vermoorden. Ook in Japan bleven, door de eeuwen heen, mensen in het geheim toch gelovig. Zij worden de kakure-kirishitian genoemd: de verborgen christenen. Er werd verbeten jacht op hen gemaakt, en soms werden ze verraden, zoals samoerai Mondo Ukibashi dat deed.
  In het kleine museum van Neshiko, en in andere Japanse musea, vind je nog voorwerpen die de harde vervolging hebben overleefd, zoals een beeldje van Jezus Christus (links) en een Maria-beeldje (rechts), beide uit de 17de eeuw.
Het is bijna niet te geloven, maar 250 jaar lang bleven mensen op Hirado christelijk. De "verborgen christenen" woonden vooral in de vissersdorpjes langs de kust. Meestal deden ze net of ze boeddhisten waren. Maar toen in 1868 in Japan het christendom weer werd toegestaan, kwamen ze in de openbaarheid en bouwden ze weer kerken. Die vind je nu overal op het eiland Hirado .
Om te bewijzen dat ze geen verborgen christenen waren moesten Japanners een kruisbeeld vertrappen. Ook de Nederlanders moesten dat elk jaar doen (en deden dat zonder protest).
 Meer weten?
 Wil je meer weten? Bestudeer zelf de bronnen (boeken en artikelen), die schrijver Rob Ruggenberg over dit onderwerp heeft gelezen.
|
