 Sakura komt tot
leven door foto's
en gesprekken...
Hoe Sakura er uitzag weet niemand. Er bestaan geen afbeeldingen van haar. Rob bekeek oude Japanse foto's en zocht naar een meisje dat leek op 'zijn' Sakura.
In de lente van 2012, toen Rob in Hirado woonde, ontmoette hij veel jongeren. Hij sprak vaak met hen over Sakura. Wat verwachtte het meisje van het leven? Wat dacht ze? 
Door die gesprekken en die oude foto's begon Rob te begrijpen wat voor meisje Sakura Ukibashi moet zijn geweest.
Het meisje op de foto hiernaast lijkt volgens hem het meest op de Sakura die in zijn boek tot leven komt 
Onbekend
In de archieven zijn helaas weinig feiten over Sakura terug te vinden. We weten niet eens haar echte naam. Het enige dat Rob zeker weet is dat samoerai Mondo Ukibashi een vrouw en een dochter had.
En Rob weet ook zeker dat in Hirado jonge meisjes werden uitgehuwelijkt (als je dat woord wilt gebruiken) aan Nederlandse kooplieden. Ook de Engelsen, die een paar jaar een handelspost hadden op Hirado, 'trouwden' graag met zo'n jong Japans meisje.
  In brieven die de kooplieden elkaar schreven, schepten ze daar zelfs over op. "De mijne is 12 jaar, hoe oud is die van jou?"
We weten natuurlijk niet wat die meisjes daarvan vonden (hun mening werd nooit gevraagd en dus ook niet opgeschreven), maar de Japanse bevolking scheen het niet gek te vinden.
Na zo'n kortdurend 'huwelijk' met een Nederlander trouwde zo'n meisje vaak met een Japanner
Ontembaar
Rob denkt dat sommige meisjes toch in opstand kwamen, zoals Sakura dat ten slotte deed. Hij vond een oud Japans woord, uit de 17de eeuw, dat afkomstig is uit het Nederlands: otenba. Dat betekent "ontembaar" - niet te temmen.
 In Japan wordt met otenba nog steeds een "vrijgevochten, lastig meisje" bedoeld . Zo'n woord zou niet uit het Nederlands zijn overgenomen als er geen aanleiding voor was - als er geen ontembare meisjes waren, zoals Sakura!
Maar Sakura was wel een uitzondering. In Japan moesten alle meisjes/vrouwen in die tijd vooral beleefd zijn en gehoorzaam
Vrouwen hadden niets te zeggen, ze woonden nooit alleen, ze hadden nooit een eigen huis, nooit een eigen bedrijfje.
De gewoonte was: als meisje woonde je bij je ouders, als je getrouwd was woonde je bij je man, en als je oud werd mocht je bij je kinderen wonen.
De 'Drie gehoorzaamheden'
Die gewoonte kwam voort uit de "Drie Gehoorzaamheden" in het boeddhisme. Dat voorschrift luidt: "Als een vrouw jong is gehoorzaamt ze haar vader. Als ze trouwt gehoorzaamt ze haar echtgenoot, en later, als weduwe, gehoorzaamt ze haar zoon".
Eeuwenlang hebben Japanners zich aan dat voorschrift gehouden. Vrouwen die niet gehoorzaam waren werden gestraft . Koopman Wonderaer verschilde dus niet zo veel van de Japanse mannen...
Oude foto's
Hieronder vind je nog meer oude foto's van Japanse meisjes, die samen het totaalbeeld vormen van Sakura Ukibashi, de ontembare heldin van het boek. Klik erop om ze groot te zien.
|
Wil je meer weten? Bestudeer zelf de 