De yumi - de langste boog ter wereld
 Japanse jongen schiet met een yumi
  Een yumi is een ongelofelijke boog - het is de langste boog ter wereld. Het schieten ermee is erg moeilijk.
In De boogschutter van Hirado lees je dat Reyer lang moet oefenen voordat het hem lukt zijn doel te raken. Echte yumi-schutters oefenen hun leven lang. In het Japans heet dat kyudo, dat betekent: de weg van de boog.
Rob heeft in Japan en in Nederland met een yumi geschoten. Hij vond dat heel bijzonder 
Een boogschutter kiest een boog die bij hem past. De lengte varieert tussen de 2,20 en 2,45 meter. Ook de pijlen zijn erg lang. De gebruikelijke oefenafstand is 28 meter, maar ervaren schutters raken hun doel ook op zestig meter.
Eeuwenoud
Japanners schieten al bijna tweeduizend jaar met een yumi. De eerste waren gewoon van bamboe, maar zo rond de 16de en 17de eeuw bedachten de boogmakers iets nieuws.
Vanaf die tijd begonnen ze laagjes hout en bamboe op elkaar te lijmen (met vislijm). Daardoor werd de boog zowel strakker als buigzamer.
 Links een doorsnede van een oude yumi: de drie witte vlakken in het midden zijn bamboe latten. De grijze kanten aan weerskanten daarvan zijn van hout (van de moerbeiboom). De bovenste en onderste laag (zwart) zijn weer van bamboe.
Rob heeft uit Japan zo'n echte oude yumi meegenomen. Als hij bij jou in de klas komt kun je die laagjes zien - en je mag de boog vasthouden. Het gevoel van zo'n echte yumi in je handen vergeet je je hele leven niet meer!
Op éénderde
Als Shichizaemon aan Reyer leert hoe hij de boog vast moet houden, verbaast Reyer zich over de handgreep: die zit niet in het midden, maar op éénderde van onderen
Waarom is dat?
Daar zijn verschillende theorieën over. De meest gehoorde is dat een schutter te paard dan de boog gemakkelijker over het paard heen kan tillen als hij de andere kant op wil schieten. Die theorie klopt niet, want die handgreep zat al eeuwen op éénderde voordat samoerai op paarden gingen rijden.
Een tweede mogelijkheid zegt dat de ongelijke verdeling een erfenis is van heel vroeger, toen de yumi nog uit één stuk bamboe werd gemaakt. Dan is de bovenkant meestal dunner dan de onderkant. Dat zou je op deze wijze kunnen compenseren.
De derde theorie lijkt nog het meest aannemelijk: Japanners zijn kleine mensen (bij Nederlanders vergeleken), en als je geknield wilt schieten  , dan moet de handgreep zich toch ongeveer op ooghoogte bevinden.
 Stoer
Leerlingen van de Yukokan school in Hirado schieten met een yumi
Het meisje vooraan, dat na haar schot zo vriendelijk lacht, is Yurino Hayashi.
Yurino had Rob uitgedaagd dat hij maar eens moest komen kijken bij het yumi-schieten op school. Dan kon hij zelf zien dat er ook stoere meiden in Japan waren.
(Rob had gemopperd dat meisjes in Japan zo graag kawaii willen zijn: schattig. Hij vond kawaii niet erg interessant; hij wilde geen schattig meisje in zijn boek).
Zelf doen?
 Als je zelf ook met een yumi zou willen schieten (of het een keer proberen): er is een vereniging in Nederland die zich hiermee bezighoudt, met afdelingen in Haren (Gr.), Utrecht, Vijfhuizen (bij Amsterdam), Leiden, Nuenen (bij Eindhoven) en in Heerenveen. Hun website: http://www.kyudo-renmei.com. Lees die site goed, want bij kyudo komt meer kijken dan alleen schieten.
Hieronder nog enkele bijzondere foto's. Klik erop om ze groot te zien.
|
Wil je meer weten? Bestudeer zelf de 